ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ

ΑΝΑ'ΜΝΗΣΕΣ ή
Α'ΒΥΣΣΟΣ ΟΙ ΣΥΝΕΙΡΜΟΙ' ΤΟΥ ΑΝΘΡΩ'ΠΟΥ

Άκουσα κάπου ότι ο Andy Parle, ο drummer των Space πέθανε την 1η Αυγούστου. Έμαθα την ύπαρξή του-τους ως πρωτοετής ( ή δευτεροετής, δε θυμάμαι) φοιτητής στο Μαθηματικό της Πάτρας, εκεί γύρω στο '96 - '97. Ήταν το βρετανικό "Shooting Fish" και το τραγουδάκι που ακουγόταν στην ταινία λεγόταν "Νeighbourhood".

Οι στίχοι του περιέγραφαν (στη φαντασία μου) όλους εκείνους τους περίεργους τύπους που αντίκριζα καθημερινά στη νέα μου πόλη. Αυτούς που περίμεναν μαζί μου το λεωφορείο για Πανεπιστήμιο-Ρίο, στην αφετηρία πίσω από το παράρτημα, στις 7.30 το πρωί. Αυτούς που έπιναν καφέ το απόγευμα στην πλατεία Όλγας. Αυτούς που περπατούσαν βράδυ στον πεζόδρομο της Γεροκοστοπούλου και στην πλατεία Γεωργίου. Όλους αυτούς που κατοικούσαν στα γύρω σπίτια από τη γκαρσονιέρα της οδού Κορίνθου number 215 :

In Number 69 lives a transvestite,
a man in number 4 swears he's Saddam Hussein,
in 110 they haven't paid the rent,
in 999 they make a living from crime,
in number 18 there lives a big butch queen,
in 666 lives Mr. Miller, our local vicar and a serial killer.
In a neighbourhood like this it's hard to survive,

ειδικά αν είσαι 18 χρονών,
έχεις αχαλίνωτη φαντασία και
ζεις για πρώτη φορά μόνος σε μια ξένη πόλη.